De 3de Reis naar Frankrijk van Ms.Damsterdiep

Verhalen die betrekking hebben op langere reizen waarin de Bronsmotor een hoofdrol speelt. Dan kan een reis zijn die in het verleden is gemaakt maar ook een reis die op dit moment op het forum is te volgen.
Plaats reactie
brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

De 3de Reis naar Frankrijk van Ms.Damsterdiep

Bericht door brons_ad » 31 mar 2006, 20:07

Zoals u bij het onderwerp over de 2de reis heeft kunnen lezen komt hier het verslag over de 3de reis.
Afbeelding
Dat wordt weer genieten voor de liefhebbers en niet te vergeten de fanclub van Ruud en Anneke.

De hoofdrol is natuurlijk voor de Bronsmotor
Afbeelding

Op 5 april zal de reis starten en zoals Ruud dat kan verwoorden:

"Woensdag gaan we varen: Lek, Merwedekanaal, Afgedamde Maas, Maas, Zuidwillemsvaart, Maas en dan bij Maastricht het land uit.
We hebben een onbeschrijfelijke zin om weer op pad te gaan, we hebben zes maanden stil gelegen, niet te geloven."

Guus

Woordenboek van kleinzoon

Bericht door Guus » 01 mei 2006, 12:35

Poessss = alles op vier poten, niet zijnde een boe
Bal = alles wat rond is
Al het andere is een boe.

We houden jullie op de hoogte
Liefs uit Breda van ons 3.

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel 1 - 5 april tot 30 april 2006

Bericht door brons_ad » 03 mei 2006, 20:18

Inleiding:

Dit is een verslag van de derde grote reis van de Damsterdiep.

Naar en in Frankrijk varen is niet zo bijzonder maar het leuke is dat wij dat doen met een 25-meter lange luxemotor uit 1925 met de originele BRONS-motor.
Deze BRONS is een D25, een 1-cilinder viertakt bakjesknapper met een vermogen van 25 pk bij 320 toeren.
Mede omdat de motor deze winter weer een flinke beurt heeft gehad verkeert de zaak in prima konditie en we vangen deze reis vol vertrouwen aan.

Afbeelding

Ook Brasso en verf dragen bij aan het welzijn van motornummer 2244!!

Om enige regelmaat te krijgen in de verslaggeving zal ik proberen een maandelijkse aflevering te maken maar er moet natuurlijk wel wat te melden zijn!!

Tot slot van deze inleiding willen we Ad Langelaar bedanken, de man die onze verslagen op het “BRONS Forum” zet, zeg maar onze privé site beheerder.
Ad, bedankt!!

Aflevering 1, vertrek uit Rotterdam

OK, vertrek uit Rotterdam op 5 april 2006.
Afgetopt met gasolie, water, eten en drinken verlaten we na zes maanden
de gastvrije Veerhaven in Rotterdam.
Lang genoeg stilgelegen!!

Afbeelding

Via Nieuwe Maas, Lek, Merwedekanaal, Merwede, Afgedamde Maas, Bergse Maas, Zuidwillemsvaart, Maas en Belgiese Maas passeren we op 21 april na zo’n 400 kilometer en 38 sluizen de franse grens, inmiddels 110 meter boven de zeespiegel.

Alle begin is moeilijk ook dit soort reisverslagen maar de kop is eraf!!
We zijn erg snel gewend aan het ritme en de omstandigheden, het gaat ons weer goed af.
Naarmate we vorderen wordt de temperatuur beter, we kunnen soms al met open
stuurhutdeur varen; kortom, het wordt lente!!!
Bij de grens krijgen we een elektronies kastje (Sesame) voor de sluisbediening, dat werkt op het gehele noordelijke deel van het Canal de l’ Est, van Givet naat Toul!!
Het werkt niet altijd even geweldig maar over het algemeen kun je redelijk snel schutten.
Met name in Frankrijk is de Maas werkelijk prachtig, bijna idyllies.
Afwisselend landschap, soms moeilijke sluisingangen door zijstroom en wind.

Afbeelding

Ook leuk is de vrachtvaart, we zien een aantal geladen spitsen, zowel in de op- als de afvaart.
Graan voor de belgiese brouwerijen, zilverzand voor glasfabrieken, zand en grind voor de betonfabrieken, ijzererts voor Lyon, er is meer aktiviteit dan toen we hier 5 jaar geleden voeren.

Soms wachten we op het optrekken van de mist tussen de heuvels.
We praaien de ons bekende spits “Sperwer”, die op weg is naar Lyon met ijzererts.
Van de vijf sluizen op 23 april hadden er twee storing maar de VNF doet z’n best, meestal komt er een autootje met een mannetje binnen 20 minuten.
Wél bellen, lang leve de mobiel!

Afbeelding

Aangelegd in Charleville-Mézières, een mooie stop.
Hier betalen we 12 euro per nacht inclusief water en elektriciteit, mag het een keer?
Boodschappen, telefoonkaarten, internetten, fietsen.
Damsterdiep, BRONS én bemanning zijn weer echt op reis!
:roll: :D :lol: :arrow: :!:
Tot de volgende keer, Ruud, Anneke en Max

PS: Rare jongens die fransen.......mascotte op de sluis met oranje neus?
Afbeelding
:?: :?: :?: :?: :?:

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel 2 - mei 2006

Bericht door brons_ad » 05 jun 2006, 21:51

Aflevering 2 - 25 april 2006 tot eind mei 2006
Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886

Na een paar dagen in Charleville-Mézières met wat klussen, boodschappen en rondkijken gaan we weer los.

Afbeelding

Na 2 sluizen gaan we stuurboord uit, verlaten de Maas en komen op
voor ons nieuw gebied: Canal des Ardennes.
Dat kanaal dateert van rond 1840 en is zo’n 110 kilometer lang met 44 sluizen.
We stijgen 7 sluizen (het scheidingspand ligt op 162 meter boven de zeespiegel) en zakken vervolgens 37 sluizen naar Asfeld.
Van die 37 sluizen liggen er 26 binnen 7 kilometer (een automatisch gestuurde keten) en dat is dan ook het meest spectaculaire en mooiste deel van dit kanaal.
Na Asfeld heet het kanaal Canal Latéral de l’Aisne en dit voert ons naar Berry-au-Bac.
Hier gaan we bakboord uit, het water heet dan Canal de l’Aisne á la Marne,
16 sluizen omhoog, de tunnel van Mont de Billy (2,5 km., wel de zonnetent afbreken!!) en 8 sluizen omlaag, voilá, weer 58 km. verder!!
Over het weer hebben we nu geen klachten, het knapt zienderogen op.
We vervolgen onze reis op het westelijke deel van het Canal lateral á la Marne,
Bij Epernay schutten we naar de rivier Marne en liggen oa. in Cumières (mooie rustige gratis steiger met water en stroom), Chateau-Thierry (gammale rotsteiger) en Meaux (prachtige gratis steiger met voorzieningen).
De Marne is een mooie rivier met weinig scheepvaart al komen we in één pand plotseling 8 spitsen met zand tegen!
De sluizen worden redelijk vlot bediend en ook de stroom helpt lekker mee.
We doen vijf dagen over de Marne (180 kilometer en 18 sluizen) en draaien dan de Seine op (tegenstroom).
Parijs lonkt zichtbaar naar ons maar we draaien het haspel ferm naar bakboord.
De gemiddelde snelheid valt van zo’n 10 km.pu. naar 6 á 7 maar je hoort ons niet klagen!

Alles gaat zeer voorspoedig, de BRONS draait lustig.
Je hebt uiteraard meer werk aan deze motor dan aan een moderne kar
maar ik zou met niemand willen ruilen!
Met zo’n 280 toeren word je ook niet gek!
Olie verversen bij 200 á 250 draaiuren, koppeling regelmatig (niet te veel) bijvullen, schoonhouden, poetsen en lief toespreken…………..
De Seine is weer bekend terrein voor de Damsterdiep en zijn bemanning,
De vaart gaat vlot en zonder problemen, de 100 kilometer naar Montereau, waar de Yonne in de Seine uitkomt, varen we in vier dagen.
We overnachten over het algemeen bij een sluis, simpel en gratis.

Onze schip is zelfvoorzienend, de eigen stroomvoorziening is zodanig dat dat geen enkel probleem is, met volle watertanks kunnen we vier weken vooruit en met de gasolie ’s winters drie maanden en ’s zomers hééél lang!!

In Montereau draaien we de Yonne op, nog 110 kilometer te gaan tot Auxerre,
26 sluizen, voor een deel met van die “slimme” schuine wanden, vooral erg leuk bij afschutten!!
Gelukkig gaan wij nu naar boven en een engels houten jacht maakt gretig gebruik van ons aanbod om ons de komende dagen als afmeerplek in de sluis te gebruiken.

Na overnachtingsplekken in Sens en Joigny bereiken we op 12 mei 2006 Auxerre.
Het weer is ronduit pet, we horen dat het in Nederland prachtig weer is.
Nou ja, je kunt niet alles hebben!!
We ligen twee dagen in deze gastvrije haven, fourageren uitgebreid en beginnen op
14 mei aan het volgende prachtige deel van deze reis: het Canal du Nivernais.

Afbeelding

Onze oude BRONS duwt de Damsterdiep probleemloos de 81 sluizen en drie tunnels binnen, die ons naar het hoogste pand op 262 meter boven zee voeren.

Afbeelding

De toegang tot dat pand is zeer smal, het past nét, zeg maar, we zijn wel één van de grootste schepen op dit deel van het kanaal, beroepsvaart is al veertig jaar verdwenen.

Afbeelding
Het kanaal wordt via hoogste pand wordt gevoed met een voedingskanaal en een aantal stuwmeren.
Maar daarover een volgende keer meer, wij blijven hier een maandje liggen voor diverse bezoeken, scheepsonderhoud en wat dies meer zij.

Afbeelding

Blijf kijken op http://www.bronsmotor.com en op het speciale fotoalbum van deze reis:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886


U hoort nog van ons!!

Ruud en Anneke en de scheepshond Max, ms. Damsterdiep, Baye, Frankrijk.

DonFemGuus

Leuk die foto's

Bericht door DonFemGuus » 07 jun 2006, 20:25

Wat een prachtige foto's. Wij zijn net terug uit de Ardeche (aanbevelenswaardig om daar ook te varen...... met een KANO).
Bye

nooit gedacht

geen

Bericht door nooit gedacht » 22 jun 2006, 13:24

We hebben het slootje in werkelijkheid gezien dat door de berg gaat, het is erg dun. Nog een maandje dan gaan ook weer los (met de Camper) eens kijken of in tjechie ook kanalen zijn.

HOI

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel 3 - juni 2006

Bericht door brons_ad » 25 jul 2006, 21:55

Aflevering 3 - juni 2006

Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886

Dit deel van ons reisverslag kent twee delen omdat we vrijwel de gehele maand juni in Baye hebben gelegen.
Eerst iets over het kanaal zelf en dan over de verdere reis.

Afbeelding
koppie!!

We lieten jullie eind mei achter in Baye, een dorpje bij het hoogste pand van het Canal du Nivernais, één van de mooiste kanalen van Frankrijk.
Het kanaal is zo’n 180 kilometer lang en telt 110 sluizen, 81 aan de Yonne-kant en 29
aan de Loire-kant.
Het hoogste pand ligt op 262 meter boven de zee.
Ik zou nog iets vertellen over de voeding van dit kanaal.

Afbeelding
deel 16-sluizentrap

De opgaaf bij het maken van kanalen is: hoe krijg en houd ik voldoende water
in het hoogste pand van het kanaal?
De rest wordt dan uiteraard daarvandaan gevoed.
Tegenwoordig gebeurt dat vaak met pompen maar de ingenieurs van twee eeuwen geleden hadden die gemakkelijke hulpmiddelen natuurlijk niet.
Water moest gewoon stromen en daartoe werden er voedingskanalen gegraven vanuit hoger gelegen heuvels en bergen.
Dat het niet simpel was kun je begrijpen, soms wel 40 kilometer verderop water halen met kanaaltjes met voldoende maar gelijkmatig afschot, dat betekende dus aquaducten en tunneltjes én stuwmeren!!
Ga er maar aan staan!!!


Afbeelding
aquaduct voedingkanaal

Dat het goed verzonnen was en goed uitgevoerd bewijst het feit dat er na ruim 150 jaar nog altijd voldoende water is in het Canal du Nivernais.
Genoeg theorie voor deze keer, hoeveel lezers zijn er nog??

We gaan over tot de orde van de dag, de reis van de Damsterdiep met z’n oude BRONS.

Na bijna een maand verlaten we met enige weemoed Baye, een dorp met 20 huizen, niet eens een kerk of een kroeg, zo klein.
Inmiddels kennen we de helft van de bewoners, ook al omdat onze vrienden hier een groot feest geven voor nederlanders, engelsen, fransen, noem maar op!!
Schip en eigenaren samen 200 jaar én de warming-up van hun huis hier in Baye.
En passant nog even flink geholpen bij het vernieuwen van een groot stuk dak van het huis.

Afbeelding
mooi hè?

Bij het starten van de BRONS blaast er met groot geweld een stuk pakking uit de startluchtklep, een goed begin!!
De motor slaat wel gemakkelijk aan maar het kost elke keer veel lucht, snel repareren dus maar waar vind je zo gauw een stuk leer van de juiste dikte?
Improviseren dus, vaker lucht draaien, blijven uitkijken en ook gewoon verder varen.
Van de kleine generator scheurt een brandstoffilter, stank in de voormachinekamer en nóg een probleem: waar vind je zo’n ding hier?
Een bevriende fransman repareert voorlopig het plastic filterhuis
met 2-componenten-epoxy, ook weer opgelost.

Inmiddels is het, net als in Nederland, snikheet geworden,
soms tot boven de 40 graden, alle lappen en lakens worden opgetuigd tegen de zon.


Afbeelding
41 graden....

Te warm om normaal te functioneren, niet zo gek dat men in de tropen geen haast heeft!!
We varen een beetje en liggen vroeg weer stil om in de schaduw van een boom te kunnen lezen of zo. Max heeft het slecht en daar maak ik me dan weer zorgen om.
Het is per slot een oude hond van bijna 13 jaar.


Afbeelding
max

We sluiten deze maand af in Chatillon-en-Bazois in een redelijke haven met gratis water en stroom, vlak bij een groot, mooi kasteel.
We liggen hier twee dagen en vervolgen onze reis door het mooie Frankrijk.
Het gaat OK met ons!!
Voor onze cijfer-liefhebbers:
Deze reis tot nu toe: 1200 kilometer, 220 draaiuren van de BRONS, 306 sluizen en 42
verschillende stopplaatsen.

Tot de volgende keer!!!
Ruud, Anneke en Max, ms. Damsterdiep, 1 juli 2006

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel 4

Bericht door brons_ad » 12 okt 2006, 20:26

Aflevering 4 - zomer 2006

Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886


Zomertijd, pruimentijd.
Het lijkt wel of iedereen op vakantie is, bijna niemand is thuis, je krijgt vrijwel geen reakties.
Ook geen emails maar dát komt vooral omdat onze fraaie, fijne, nieuwe laptop de geest heeft gegeven, potdosie!!
Na veel geklooi doet hij het een beetje als je met een bepaalde druk op de linkerzijkant duwt.
Nou ja!!!
Gelukkig komen zoon Don met Femke en Guus een paar dagen naar Décize en die nemen de helse machine mee naar Nederland ter reparatie.
Bye, bye laptop, benieuwd wanneer ik je terugzie………
Ik breng wat bezoeken aan cyberkroegen en aanverwanten maar daar zit ik toch niet echt op mijn gemak tussen de internet-games spelende franse jongeren.
Wél helpen ze me daar nonchalant en feilloos met mijn evt. internetproblemen, dat wel!
Maar verslagen schrijven of mails maken gaat me er niet lukken.
Gauw lezen, paar aantekeningen en wègwezen!
Sommige beheerders hebben nog nooit een memorystick gezien……….!!

Afbeelding
antieke havenkraan.

De reislust is goed te merken op het Canal du Nivernais waar we nu al een maand of twee zijn.

Afbeelding
doorkijkje vanuit de tunnel.

Het aantal huurboten neemt snel toe en dat maakt het varen met de “Damsterdiep” op dit vaak bochtige kanaal vaak – laten we zeggen – spannend.
Veel gelegenheidsschippers hebben geen benul van wat ze doen.
Als je ze maant vooral langzamer te varen zwaaien ze vriendelijk terug!!
Nou ja, ik hoop dat iedereen het naar z’n zin heeft, zo’n boot huren is al duur genoeg.

Een feestweekend bij onze vrienden Door en Huib zal ons lang heugen, het was erg leuk.
We gingen ook een dag varen met allerlei mensen door de tunnels en de 16-sluizentrap
van het kanaal, spannend in de goot met al dat volk aan boord!

Afbeelding
volle bak.

Juli 2006 is sinds mensenheugenis de heetste maand ooit, het is vaak 38 graden,
In Nederland heet dat hittegolf maar daar hebben ze hier nooit van gehoord, het is gewoon zomer, dus warm!!
Zwemmen in het kanaal of beter nog in de Loire is de enige manier om het hoofd koel te
houden.

Afbeelding
afkoelen.

De zonnetent en alle lappen op de ramen geven het schip een tropies aanzien.
Er wordt weinig geklust.
Hoe we ooit die 2 mud kolen en al dat brandhout dat we bij ons hebben op moeten krijgen is ons nu even een raadsel.
Maar………wacht maar af, het wordt elk jaar weer winter!!!

Onze hond Max heeft het zwaar net als alle oudjes, hij eet vrijwel niet, loopt 100 meter en gaat weer in de schaduw liggen.
In een maand tijd valt hij 5 kilo af, alle botten gaan zich aftekenen.
Maar mensen, hij is wel bijna 13 jaar oud!
Een bezoek aan een dierenarts en wat medicijnen verbeteren de zaak enigszins.
Echt goed zal het nooit meer worden.
Zo gaat dat………

Afbeelding
In memoriam......onze Max.

Van het Canal du Nivernais (110 sluizen) en het Canal du Centre (61 sluizen), de Saône (2 sluizen) gaan we nog even 10 sluizen het Rhône-Rijnkanaal op en liggen een paar dagen in Dole om vrienden te bezoeken.
Ons plan is via Mulhouse en Straatsburg te gaan (zoals in 2002) maar omdat ook daar dan kanaaldelen gesloten zijn (zoals het Kolenkanaal) wijzigen we onze plannen en we gaan terug naar de Saône en St. Jean-de-Losne alwaar we naar binnen schutten en over het Canal de Bourgogne naar het noorden gaan.
Het kan verkeren, nietwaar??

Afbeelding
Kennét!

Jammer dat je in St. Jean-de-Losne niet meer aan de kade mag liggen met een schip langer dan 15 meter, waar dat dan wel kan is onduidelijk.
Lijkt ons niet erg gastvrij!!

Ons volgende bericht zal niet zo lang op zich laten wachten als deze keer.
Al onze lezers kijken er natuurlijk dagelijks naar uit!!
Het ga jullie allen goed, geniet van de dingen, het is allemaal zo voorbij!!

Ruud, Anneke en Max, ms. Damsterdiep, St. Jean-de-Losne

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel5 - Canal de Bourgogne

Bericht door brons_ad » 04 dec 2006, 09:56

Aflevering 5 - sept/okt 2006

Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886

Canal de Bourgogne

20 september tot 21 oktober 2006

Deze aflevering van ons verslag behelst de doorvaart van het “Canal de Bourgogne”.
Natuurlijk komen we er niet onder uit iets over het kanaal zelf te vertellen en ik vind dat niet erg,
nog sterker, ik vind het leuk!!

Afbeelding
aquaduct over de Armance.

Het “Canal de Bourgogne” ligt er ook al weer ruim 180 jaar en is in feite nóg een verbinding tussen de Saône en de Seine, naast het “Canal latéral á la Loire” en het “Canal du Nivernais”.
Al die vaarwegen leiden uiteindelijk naar Parijs.
Daar kon men natuurlijk alles gebruiken zoals hout, kolen, wijn, bouwstenen, graan, noem maar op.

Het kanaal is 242 kilometer lang en heeft 189 sluizen.
Vrijwel alle sluizen zijn nog gewoon handbediend en (zwak uitgedrukt) niet allemaal in even goede staat.
Aan de Saônekant 113 sluizen, aan de Yonnekant 76.
In het hoogste pand ligt nog een interessante tunnel van 3333 meter lang,
de enige tunnel in Frankrijk zonder jaagpad.

In de begintijd van het kanaal werden de (houten) schepen door de tunnel gejaagd met de handen en voeten tegen het tunneldak en met stokken tegen de zijden.
De daarvoor ingehakte nisjes kun je nog zien. Passage kon (stikdonker!) uren duren…….wat een baan!!

Het hoogste pand van het kanaal is ook het hoogste pand van alle franse kanalen, 378 meter boven zeenivo. De Saône-entree ligt op 184 meter bij St. Jean-de-Losne en de Yonne-entree ligt op 87 meter bij Laroche-Migenne.
Het kanaal is intensief gebruikt.
Toen rond begin 20e eeuw de sluizen in Frankrijk een standaardmaat kregen (Freychinet, 39.50 bij 5.10 meter) werden alle 189 sluizen met zo’n 10 meter verlengd, wéér een enorm karwei.

In die periode kwamen ook motoren in zwang bij de (binnen)scheepvaart en de tunnel werd voorzien van een stoomsleepboot aan een ketting, ook niet echt gezond ondanks de ventilatiegaten, later werd dit een elektriese boot met een soort trolleybusbovenleiding.
600 volt vlak boven je kop in een lage tunnel……
De sleepboot ligt aan de noordkant op de wal en de bovenleiding is gelukkig verdwenen.
Met afgebroken stuurhut kunnen we deze tunnel makkelijk passeren.

Langs een deel van het kanaal is de autoroute A6 duidelijk hoorbaar aanwezig, jammer maar helaas….
Treinverkeer vraagt ook om aandacht.
Op het kanaal is al 40 jaar geen vrachtvaart meer, het accent ligt op pleziervaart, met name grote hotelschepen zie je hier veel. Helaas is de één nog lelijker dan de andere, uitzonderingen daargelaten.

Sluizen worden over het algemeen vlot bediend, als het even kan help je mee, het hoeft zeker niet maar wordt wel gewaardeerd.
Het blijft soms wonderlijk dat dit soort geldkostende vaarwegen openblijven, van ons mag dat in ieder geval nog heel lang!!

Op 20 september 2006 draaien we bij St. Jean-de-Losne van de Saône het Canal de Bourgogne op en meren na drie sluizen af in de buurt van een dierenarts, met Max gaat het niet goed en we willen hem goed laten onderzoeken.
De meegekregen medicijnen helpen behoorlijk en Max krijgt zelfs weer een beetje zin in het leven, hij loopt redelijk en kwispelt zelfs af en toe.
Na een stop in Brazey bereiken we de volgende dag Dijon, een niet erg grote aardige stad.
Don stuurt mijn (inmiddels hopelijk gerepareerde) laptop naar het VNF-kantoor.
Ik kan hem daar kompleet afhalen…..én hij schijnt te werken!!
Gelukkig is het verfweer en de romp krijgt een vers likje, na al die sluizen kan ik goed zien waar ik gebleven ben!!

Na Dijon klimmen we gestaag naar boven, gemiddeld zo’n 2,5 meter per sluis.
En met zo’n 20 sluizen per dag bereiken we op 3 oktober Escommes aan de zuidkant van het hoogste pand, op 378 meter dus.
We willen ’s middags de stuurhut afbreken voor de tunnel maar Pluvius is het daar niet mee eens en vergezeld van heel veel wind valt de regen werkelijk met bakken naar beneden.

Afbeelding
mooi luchie!

De Damsterdiep is bedolven onder de bladeren en vrij dicht naast ons is er een boom omgewaaid, gelukkig niet onze kant op!!
Een dag later grijpen we onze kans, breken de stuurhut af, krijgen permissie van de VNF om de doorvaart te maken en doen dat ook.
De ruimte in de tunnel valt erg mee en we “doen” hem in 45 minuten, een dikke schijnwerper op de kop.
Net buiten gaat het weer regenen en we leggen de stuurhut nét dicht voor de volgende plensbui.
Geluk zij met ons!

Afbeelding
daar komt tie aan!

Pouilly-en-Auxois ligt op ons te wachten.
Water en stroom voor weinig én we bunkeren 900 liter gasolie (tankauto, 64 ct/l).

Afbeelding
bunkeren.

Op de wal ligt een oud elektriese sleepboot en de oude elek.centrale daarvan is nog te zien, verder zijn we hier wel klaar.
We verlaten dit hoogste pand dus via sluis 1 (Yonne-kant) en bij sluis 16 begint een sluizentrap van 37 sluizen binnen 12,3 kilometer, dit is wel één van de mooiste delen van het kanaal.
We zakken gestaag het dal in en de vergezichten zijn vaak prachtig.
Pont-Royal, Marigny-le-Cahouet, Pouillenay, Veneray, het gaat maar door.
Het is bijna eentonig-schitterend!!
Wat wel erg opvalt in dit deel van het Bourgogne-gebied is de algehele afwezigheid van wijnvelden, geen druifje te zien…..wijn kun je wel kopen……….

8 oktober 2006, een trieste dag, Max is ’s morgens echt erg ziek, eet en drinkt niet meer en brengt de dag door onder een deken in de stuurhut.

Afbeelding
erg ziek.

’s Avonds in Montbard blaast hij (met de hulp van een lieve vrouwelijke dierenarts) z’n laatste adem uit. Ons reismaatje is dood.
Onze vrienden van de Niets Bestendig zijn gelukkig “toevallig” in de buurt en steunen ons zeer wel.
We hebben een paar dagen nodig om onszelf op orde te krijgen en verlaten met een zwaar gemoed Montbard.

Na Ravières-les-Pierres liggen we een paar dagen in Tonnerre, beroemd om zijn “bron”,
het enige mooie deel van het dorp.
We maken een flinke fraaie fietstocht in de buurt, in prachtig weer en we zien oa. het kasteel van Tanlay, een bijzonder protserig gebouw.

Afbeelding
kasteel van Tanlay

Het laatste deel van het kanaal voert ons langs Flogny, St. Florentin en Brienon naar Laroche-Migennes.
De haven ligt hier pal aan een groot spoorwegknooppunt, onplezierig liggen dus.
Een diepe sluis schut ons terug naar de Yonne.
We brengen nog een paar mooie dagen door op deze rustige rivier en gaan dan stroomopwaarts naar Auxerre, ons bekend van een eerder bezoek in 2003 én natuurlijk van de doorvaart in mei 2006, op weg naar het Canal du Nivernais.
Flink rondje gemaakt, zal ik maar zeggen.
In Auxerre blijven we vanwege de stremmingen in de winter liggen tot begin januari 2007.
De BRONS krijgt een goede beurt en verse olie, wat schilderen en zo.
We bezoeken Nederland en krijgen zelf ook nog bezoek.
We komen die tijd wel door!!!

Voor de cijferfetisjisten onder ons, sinds ons vertrek uit Rotterdam op 5 april jl.:
2092 kilometer
436 draaiuren van de BRONS (wát een motor!!!!)
735 sluizen
94 stopplaatsen

We wensen jullie allen een goed, mobiel 2007!!!

Ruud en Anneke, ms. Damsterdiep, Auxerre, Frankrijk

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

in memoriam......onze Max.

Bericht door brons_ad » 04 dec 2006, 09:59

In memoriam

Afbeelding

Max is niet meer bij ons. Hij was bijna 13 jaar oud en werd de laatste tijd steeds zieker.
Het bleek dat hij snelgroeiende maag/darmkanker had.
Op 8 oktober kon hij niet meer op zijn poten staan, at en dronk niet meer.
Met de hulp van een dierenarts is hij zondag 8 oktober om 19.00 uur rustig ingeslapen.

Afbeelding

Ruud en Anneke, ms. Damsterdiep
Montbard, Canal de Bourgogne, Frankrijk
10 oktober 2006

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

deel 6 - na de winterstop

Bericht door brons_ad » 24 feb 2007, 10:06

Aflevering 6 - winter 2006/2007

Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886

Het is 9 januari 2007 en met een tevreden zucht van genoegen komt onze oude BRONS na twee maanden van gedwongen rust weer tot leven.
Om z’n goede wil te tonen is de eerste koude start al raak. Rustig en bedaard komen allerlei onderdelen in beweging.
Ja, wat wil je, verse olie, nieuwe vetjes, schone filters, brasso, poetsdoeken en aandacht, dat is wat die oudjes nodig hebben! (Die motor is ouder dan ik, hoor, mensen!!)

Onze stop in Auxerre was weer geweldig leuk, we hebben bezoek gehad van familie en vrienden, we zijn zelf in Nederland geweest, we hebben goed rondgekeken en gefietst, aan het schip geklust, noem maar op.
Maar genoeg is genoeg en we willen wel weer varen.

We maken afspraken met de VNF over de sluisbediening.
We zijn echt de enigen die willen varen en er is enige konsternatie bij de mannen.
Ja, OK, het kan maar de vijfde sluis vanaf Auxerre is niet bedienbaar vanwege de montage van nieuwe apparatuur.

Afbeelding
Deze onderdelen moeten er nog op!

Dat doet men dus kennelijk niet tijdens die twee maanden winterstop……!
Als we daar “even”, één of twee dagen of zoiets willen wachten is alles goed.
Dus, na 7 kilometer en vier sluizen meren we af in Moneteau, waar we bijna drie dagen wachten op de dingen die komen gaan.

Ik laat elke dag mijn gezicht zien bij de sluis en maak een praatje, ze gaan me al kennen.
Donderdagavond, als ik al weg wil lopen zegt één van de mannen: “Hoe laat wil je morgen schutten”?
« Pardon, qu’est que vous dites? »
Met wat trucs worden we de volgende ochtend inderdaad geschut.

Vervolgens blijkt dat sluis 8, “Raveuse” een lekke schuif heeft in een bovendeur.
Het evenwicht tussen boven-lekken en beneden-uitlaten wordt net niet bereikt dus men krijgt de deuren open en we kunnen erdoor, al duurt het vrij lang.

We meren voor het weekend af in Joigny aan een ons bekend walletje, bekijken het leuke stadje en maken een prachtige zonnige fietstocht in de omgeving.

Afbeelding
mooie fietstocht.

De volgende morgen is het nul graden en zeer mistig.
We stellen onze afspraak met de VNF nog even uit, aan de telefoon hebben we een zeer
begrijpende meneer.

We varen op het lichtste deel van de dag 10 kilometer, passeren één sluis en liggen dan in dikke mist voor de tweede sluis van die dag, afgelopen, uit!!
De Yonne is een brede, ons bekende rivier met weinig rare bochten, er is geen tegenvaart gemeld en toch is het erg onbehaaglijk varen.
Stoppen dus om halftwee ’s middags.
We scoren elektriciteit van de sluis en twee mooie stammetjes hout voor de kachel.

Afbeelding
Zagen in de mist.

Na het zagen en het binnen brengen zijn we zo warm dat de kachel bijna niet meer aan hoeft!!
Maar we doen dat wel, nul graden buiten, stikdonker, dikke mist, niemand in de omgeving, een prachtplek!!
We zijn nu een week weg uit Auxerre, we zijn pas 42 kilometer en 12 sluizen opgeschoten
maar we voelen ons OK en daar gaat het om, nietwaar??

Een nachtje in Villeneuve-sur-Yonne en twee in Sens, beide keren gratis elec, wat luxe allemaal.
Inmiddels weer een paar spitsen gezien, leeg naar Laroche-Migennes, met graan naar Nederland of België en zelfs naar Duitsland.

Vanuit Sens (we kunnen het schip gelukkig goed wegleggen bij een werfje) gaan we op zaterdag 20 januari voor een paar dagen met een huurauto naar Nederland voor de “uitvaart” (een aangrijpende gebeurtenis) van vriend Rudolf. (tevens havenmeester van de Veerhaven in Rotterdam)

We bezoeken ook maar gelijk zwangere kinderen in Breda en Haarlem en Ann’s moeder (niet zwanger!!) in Rotterdam.
Dinsdag 23 januari teruggereden naar Sens, de sneeuw geheel misgelopen op één of andere miraculeuze wijze en de auto weer zonder deuken ingeleverd.
Woensdag zijn we weer aan de kade in Sens gaan liggen. Gratis (met stroom en water)
Boodschappen gedaan en weer gaan varen.
Lekker hoor, stroom mee en de sluizen ruimer uit elkaar, als een raketje!!

Naarmate we dichter bij Parijs komen neemt de scheepvaart flink toe.
Je ziet weer schepen in allerlei soorten en maten.
Niet alleen de goeie ouwe spits maar ook dubbele spitsen en grotere schepen.
Mooi en lelijk, schoon en vuil, in allerlei stadia van onderhoud.
Er bestaat achterstallig onderhoud, gewoon onderhoud, schilderen, schoonhouden, repareren, vernieuwen en moderniseren.
Sommige schippers slaan alles over!!

Na twee mislukte pogingen om in Parijs (gratis) goed af te meren besluiten we in Port d’ Arsenal te gaan liggen en schutten van de rivier af naar het eerste pand van het Canal de St.Martin.
Dat kost ’s winters 30 euro per dag (en ’s zomers 58 euro)
We liggen er twee nachten en voelen ons vrij de hele dag de stad in te gaan, dat is toch wel wat waard!!

Afbeelding
Parijs, veel te zien!

Zaterdag 3 februari verlaten we Parijs en gaan vlot de Seine af.
In Parijs langs de “Notre Dame” en al die andere prachtige gebouwen varen is wel erg leuk, zeker met je eigen schip!!
Na twee dagen zijn we in Conflans en willen gasolie bunkeren, de enige bunkerboer denkt daar anders over en wil ons géén rode olie verkopen.

Gelukkig weten we daar wat op en bellen in Pontoise het telefoonnummer van een langsrijdende tankauto.
Die 600 liters zitten er zo in en we blijven gelijk maar liggen voor die nacht.
Na ruim 200 kilometer stroom mee gaat het op de Oise niet echt snel meer, we klokken gemiddeld 7 km/uur maar wat geeft het??
We hebben weer olie!!

We meren af in L’Isle Adam (een inmiddels vrijwel verrotte steiger), in Creil (mooie grasrand) en in Compiegne. (binnenvaartkade)
En dan zijn we alweer bijna van de Oise af.

Weer is wisselend grijs en lekker, niet echt koud, vrijwel geen regen van betekenis.
Gewoon januari/februariweer dus!!

11 februari wordt een reisdag, veel wind en regen, weinig zon en na 45 kilometer, 7 uur en 6 sluizen zijn we ineens op het Canal de St-Quentin, aan twee bolders 50 meter uit elkaar aan een grasrand.

Het Canal de St-Quentin was ruim 150 jaar de enige verbinding tussen noord en zuid, zeg maar tussen de Schelde en de Seine. Er zijn 35 dubbele sluizen en twee tunnels, één van een kilometertje en één van 5670 meter, de langste nog in gebruik zijnde tunnel in Frankrijk.
Toen de tunnel klaar was in 1810 (wát een karwei!!) durfden de schippers er niet doorheen te varen met hun gejaagde schepen.
Vrijstelling van kanaalrechten deed wonderen!!
Men deed soms wel 10 uur over de doortocht met 6 man in de touwen, vrijwel in het donker natuurlijk.

Sinds 1914 word je gesleept door een elektriese sleepboot met bovenleiding. De sleepboot sleept zich voort aan een 8 kilometer lange ketting die op de tunnelbodem ligt.
Buitengewone konstrukties allemaal. Vroeger was dit gebruikelijk op veel meer plaatsen (bv. passage van de hardstromende Loire bij Décize) maar nu zijn er nog twee tunnels met dit sleepsysteem.
Als er nieuwe grote ventilatoren zijn geplaatst (maar ja…..wanneer?) verdwijnen ook deze antieke schepen van het water. Eigenlijk jammer!!
Wij waren het enige schip achter de boot deze keer en het ging vlot: 1 uur en 40 minuten door de
tunnel, losgooien en verder varen.

Afbeelding
Sleepboot voor in de tunnel.

En dan zijn we ineens in het stroomgebied van de Schelde, net onder (of boven, hoe je het bekijkt…..)
Cambrai verlaat je het kanaal en kom je op de rivier.
Die Schelde stroomt ook door Nederland, een mooi moment om dit deel van het reisverslag af te sluiten.
Nederland, we komen er weer aan!!
Over de BRONS niets dan lovende woorden, ook wel van mensen op de wal.
Slaat geen klap over!! Yippie, houwen zo!!

Ruud en Anneke, ms. Damsterdiep

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

aflevering 7 - de thuiskomst.

Bericht door brons_ad » 02 mei 2007, 21:16

Aflevering 7 - lente 2007

Het fotoalbum van deze reis vindt u op:
http://www.pixum.nl/viewalbum/?id=2142886

Aan het eind van verslag 6 verlaten we jullie op het moment dat we het Scheldegebied bereiken.
We gaan echter niet de Schelde af (dat dachten jullie vast!!) maar we gaan bakboord uit, over het Canal de la Sensée naar de Scarpe Superieur.
We willen naar Arras, een bijzonder stadje.
Bij Douai schutten we de Scarpe Superieur op, de eerste sluis ligt midden in een industriegebied,
Het kanaal is smal en we komen natuurlijk in een zeer krappe bocht net voor de eerste sluis een geladen spits tegen.

Afbeelding
leuk, dat gescharrel!

We krijgen een afstandsbediening voor de 7 sluizen mee.
Ze werken allemaal maar zo traag hebben we ze niet eerder meegemaakt. Nou ja, we hebben de tijd.
We overnachten ergens halverwege het kanaal en denken de volgende dag in Arras te liggen. Nog één sluis te gaan en de Damsterdiep gaat liggen schudden en bonken, geen water onder de kiel!! Grrrrr!!!!!
Gelukkig bagger en geen rotsen.
Met veel moeite zwaaien we en schutten terug naar een klein jachthaventje in St.Laurent-Blagny.
We meren wat vreemd af maar liggen goed.
Bij de capitainerie horen we dat de rest van het kanaal al tijden gesloten is…………
Niemand heeft ons iets verteld onderweg, er staan geen borden, zoek het maar uit!!
Typisch Frans, dat zeker maar eigenlijk ook leuk omdat het goed afloopt.
Maar wel apart!!!
De volgende dag op de fiets het kanaal verkend en verderop staat hooguit 20 cm. water.
En die laatste sluis?? Ligt er nog gewoon maar werkt niet meer.
De automatiek hangt ergens scheef aan een paal.
Het haventje van Arras ligt er stil, verlaten en verwaarloosd bij.
Quel dommage!!
Maar de stad is leuk, inderdaad.

Net als Douai overigens, waar we een paar dagen later zijn.
We schrijven dan 1 maart 2007. De Scarpe liep vroeger dwars door de stad maar er is een omleiding gegraven. We vervolgen onze weg over het zgn. “grand gabarit”, vroegere kleine kanalen aan elkaar gekoppeld en vergroot, een grootvaarwater-verbinding tussen de Schelde en Duinkerken.
Ons plan is om via die weg en de belgiese kustkanalen naar Nederland te gaan.
Bij Fontinettes (in de buurt van St.Omer) is in de 70-er jaren een scheepslift uit 1887 vervangen door een sluis met hetzelfde verval van 13.13 meter.

Afbeelding
Fontinettes 1887

Ook St.Omer heeft een bypass kanaal, toch weer jammer.
Er gaat veel van de schilderachtigheid van deze kanalen verloren hoewel ze natuurlijk niet om die reden gegraven zijn.
We besluiten Duinkerken letterlijk links te laten liggen en gaan over het “Canal de Furnes” naar de belgiese grens. Dan heet dit water “Kanaal van Veurne”. Overigens is het een saai, recht, lawaaierig kanaal.
Nog net vóór de grens zien we een déchetterie (milieupark) en kunnen daar 80 liter afvalolie/water netjes inleveren.
En er is ook nog een enorme supermarkt voor laatste franse boodschappen. Wéér gemak van de kar achter de fiets!!
In het leuke Veurne blijven we 5 dagen liggen, beetje klussen, beetje kijken, bezoek van kinderen.
Ook kopen we keurig een vignet voor de Vlaamse wateren, men is hier tegenwoordig zeer alert op, bij elke sluis is er wel een achterdochtige kontroleur.
In Diksmuide aan de IJzer bunkeren we de laatste 1000 liter rode gasolie die we legaal mogen kopen, sinds dit jaar mogen “jachten” géén rode olie meer innemen (met een korte overgangstijd)

Afbeelding
sluizencomplex Nieuwpoort

In dit hele kustgebied proef je na bijna 100 jaar nog de sfeer van (vooral) de eerste wereldoorlog,
het barst van de monumenten en musea, in Veurne, Diksmuide, Nieuwpoort en ook op de velden.
Langs de IJzer zijn bv. loopgraven nagebouwd, wel luguber.
Bij het Albertmonument (€ 0.50 met de trap en € 1 met de lift) in Nieuwpoort staat op het toegangskaartje:
Toegang tot het panorama van het slagveld aan de IJzer

Bij Jabbeke aan het “kanaal van Gent naar Oostende” staan vier brugpijlers maar er is geen brug, niemand gelooft nog dat hij ooit wordt afgemaakt. In afwachting daarvan is er al jaren een buitengewoon primitief fietspontje met een man in een hokje die zich de gehele dag te pletter verveelt. Maar er was ook een steiger met walstroom, beetje geklust.

We arriveren op 16 maart in Brugge en vinden een mooie plek in de Coupure. Er moet wél betaald worden. Het wordt snel rotweer met regen en wind. Maar de twee dagen dat we kinderen op bezoek hebben vallen nog mee.

Afbeelding
Gent vanaf het steen

In Gent meren we eerst af bij sluis Evergem en willen de dag erna dwars door de stad naar de Lindenlei.
Een spoorbrug is gestremd maar niemand weet iets zinnigs daarover te zeggen, wel lachen met die Belgen!
We brengen vijf dagen in “mooi Gent” door, betalen om één of andere reden géén havengeld maar onze reddingboei wordt nog wel even gejat…..
We vertrekken op 26 maart uit Gent en willen via de Rupel, de Beneden Nete en het Netekanaal naar Antwerpen.

De steiger in Lier was vier jaar geleden gratis maar ook dát is over.
Antwerpen wil eigenlijk dat je in de dure jachthaven in het Willemsdok gaat liggen maar dat doen we dus niet, het Kattendijkse dok is vrijwel leeg, plek zat. Op 31 maart 2007 komen we via het Rijn-Scheldekanaal Nederland weer binnen, we zijn bijna een jaar weg geweest, fantasties leuk, deze manier van reizen!!!

Dit jaar zijn we van plan in Nederland te varen en ook dat is leuk.
Wat we de komende winter gaan doen weten we nog niet.
Op lange termijn plannen hebben we een beetje afgeleerd, omstandigheden kunnen snel veranderen.

Afbeelding
Terug in Nederland


Wel moeten we dit jaar op de helling (knippen/scheren én keuren voor de verzekering), er worden nieuwe luiken gemaakt, er zijn plannen voor een nieuwe railing en nog wat van die dingen.

De Damsterdiep is een oud scheepje met de originele BRONS-motor (beide uit 1925), we zorgen er goed voor en het schip zorgt goed voor ons.
Deze derde grote Frankrijkreis was weer een groot feest en de vólgende……wie weet!!!???!!!

Dit laatste verslag is niet kompleet zonder een paar getallen:

Afgelegde kilometers: 3212 km
BRONS-draaiuren: 610 uur
Gepasseerde sluizen: 863
Verbruikte gasolie: 3980 liter
Aantal aanlegplaatsen: 140
Liters rode wijn: zo kan die wel weer!

Het gaat jullie allen goed!!!
Groeten van Ruud en Anneke, ms. Damsterdiep

Plaats reactie