de 5de reis naar Frankrijk van ms. Damsterdiep
Geplaatst: 05 sep 2009, 19:54
Weer naar Frankrijk met de Damsterdiep. Reis 5
Proloog:
1 vertrek uit Rotterdam.
Als je met je schip uit Rotterdam vertrekt op 3 juli 2009 en je bent op 5 augustus in Maastricht, kun je geloof ik stellen dat het reistempo laag is.
Weliswaar ging de reis via oa. Gouda, Maarssen, Almere-haven, Coevorden en Almelo maar toch…..!
In ieder geval een aardig begin van onze vijfde frankrijkreis, we kunnen het een aanloop noemen.
2 mooi koppie!
Vóór we vertrekken wordt er nog veel werk verricht, de grootste klus is wel het opnieuw pas maken van het zuigerpenlager van onze oude 25pk. BRONS uit 1925.
Cilinder en cilinderkop zijn bij dit type motor uit één stuk gemaakt, geloof me als ik zeg dat dat stuk ijzer zwaar is!!
En die handel moest er echt eerst af om bij de rest te komen….
(Verder technische bijzonderheden zijn op aanvraag te verkrijgen bij de machinist.)
3 beetje uit elkaar.
In 2009 is ook de nieuwe Binnenvaartwet in werking getreden, met de details daarvan zal ik jullie niet vermoeien.
Wel veel gehannes, veel gedoe, veel geregel, speciaal omdat we naar het buitenland gaan en eigenlijk niemand weet hoe de nieuwe regels daar uitgelegd zullen worden.
Na een scheepskeuring (bij EFM, onze prima verzekering met goeie tips) sprokkelen we onderweg een aantal zaken bij elkaar: een extra dompelpomp, een tweede reddingboei, twee automaties opblaasbare reddingsvesten, een bordje waar precies op vermeld staat hoe je drenkelingen redt, een paar stickers met: “verboden te roken” en “gasolie”, een complete verbanddoos en nog wat zaken.
Net op de grens van Nederland en België krijgen we per email een “voorlopig communautair binnenvaartcertificaat”!!
Yippiiiiie, onze reis kan legaal beginnen.
In 2008 stroomde de Maas zo hard dat we ons bijna een krachtiger, modernere motor wensten, nu hebben we een half kilometertje stroom tegen, appeltje, eitje…
Het is steeds mooi weer en we zwemmen regelmatig in de rivier, ook de diverse bezoekers spetteren graag rond.
Germienke, André en Robin komen in Maasbracht aan boord en varen mee naar Maastricht, daar komen Hester, Jef, Pol en Maas nog twee dagen, op de terugweg uit Frankrijk.
België wordt in vijf etappes vlot genomen (Luik, Huy, Namen, Anhée en Anseremme)
In Anseremme liggen we in een echte jachthaven (nou ja) met water, stroom en Wifi, wat een luxe.
Don, Femke, Guus en Bas komen daar een paar dagen, ook al op de terugweg uit Frankrijk.
Ook al fijne, mooie dagen met veel zwempret en zo.
4 dit is ook varen.
De Belgische Maas-sluizen zijn tegenwoordig allemaal voorzien van hekwerken om de kolk.
Ze staan helaas een stukje over de bolders heen zodat een touwtje gooien je wel erg moeilijk wordt gemaakt…!
5 lastige bolders.
Verder is de Maas, ook in België, natuurlijk prachtig vaarwater.
Bij Givet varen we dan Frankrijk binnen, in de eerste sluis (Quatre Cheminées) wordt je netjes opgevangen en kun je gelijk je vignet kopen.
Administratief veel beter geregeld dan een paar jaar geleden, de computer heeft nu echt wel zijn intrede gedaan bij de VNF.
We betalen € 380 voor vier maanden, is gewoon zo, een jaarvignet kost € 480.
We vinden dat nog steeds een redelijk bedrag; je kunt er een jaar lang mee in Frankrijk varen, alle kunstwerken worden bediend en je kunt op heel veel plekken gewoon liggen.
De “grijze golf” is duidelijk op de terugweg naar Nederland, naar huis dus.
Het is druk met afvarende Nederlandse jachten.
Begrijp me niet verkeerd, wij behoren inmiddels óók wel tot de grijze golf maar we klotsen graag de andere kant op.
In Stenay scharrelen we achteruit het jachthaventje in, voor € 10 per dag stroom, water én Wifi moet je niet zeuren.
Daar hebben we voor de eerste keer Skype-kontakt met het thuisfront, hartstikke leuk!
Zaterdagavond treedt er bijna naast de steiger een plaatselijke country-band op, kompleet met line-dansers.
Voor onze (duitse) buren een reden om te vertrekken (..Wir kennen dass!!!..) maar wij beleven een fijne muziekavond, middernacht is het echt stil.
6 tunnel van Ham, iets meer dan 500 meter ruwe rots
zonder jaagpad…
Het Canal de la Meuse telt 59 sluizen tot het hoogste pand.
Allen al lang geautomatiseerd op 17 sluizen na in de regio Verdun, die zijn nog gewoon handbediend en er zijn momenteel geen plannen om dat te veranderen.
Sluiswachters rijden mee om de zaak te bedienen.
Hulp is welkom.
Hier volgen een paar opmerkingen van één en dezelfde sluiswachter, die vijf sluizen meeging op weg naar Verdun:
-er is een waterprobleem
-het kan niet
-er zijn te weinig mensen
-je bent te laat vertrokken
-je had moeten bellen
-het kan wel
-je zit niet in de programmering
-misschien
-dat boekje klopt niet
-het komt goed
-spreek je helemaal geen Frans? (dit na minstens drie gesprekken in het Frans, ik wist niet dat ik het zó slecht deed!!)
-gewoon doorvaren, er wordt wel bediend
-probeer het maar.
Eigenlijk was het een aardige man en we hebben afscheid genomen met een ferme handdruk!!
7 camping Dun-sur-Meuse.
Nou ja, natuurlijk kwamen we gewoon op tijd in Verdun en er was óók nog plek.
’s Avonds lekker aan de wal gegeten!!
We blijven hier even, Daphne komt ons opzoeken met de kinders en Ann rijdt dan mee terug naar Nederland.
En het weer is nog steeds OK!!!
Ms. Damsterdiep, Verdun, begin september 2009
Proloog:
1 vertrek uit Rotterdam.
Als je met je schip uit Rotterdam vertrekt op 3 juli 2009 en je bent op 5 augustus in Maastricht, kun je geloof ik stellen dat het reistempo laag is.
Weliswaar ging de reis via oa. Gouda, Maarssen, Almere-haven, Coevorden en Almelo maar toch…..!
In ieder geval een aardig begin van onze vijfde frankrijkreis, we kunnen het een aanloop noemen.
2 mooi koppie!
Vóór we vertrekken wordt er nog veel werk verricht, de grootste klus is wel het opnieuw pas maken van het zuigerpenlager van onze oude 25pk. BRONS uit 1925.
Cilinder en cilinderkop zijn bij dit type motor uit één stuk gemaakt, geloof me als ik zeg dat dat stuk ijzer zwaar is!!
En die handel moest er echt eerst af om bij de rest te komen….
(Verder technische bijzonderheden zijn op aanvraag te verkrijgen bij de machinist.)
3 beetje uit elkaar.
In 2009 is ook de nieuwe Binnenvaartwet in werking getreden, met de details daarvan zal ik jullie niet vermoeien.
Wel veel gehannes, veel gedoe, veel geregel, speciaal omdat we naar het buitenland gaan en eigenlijk niemand weet hoe de nieuwe regels daar uitgelegd zullen worden.
Na een scheepskeuring (bij EFM, onze prima verzekering met goeie tips) sprokkelen we onderweg een aantal zaken bij elkaar: een extra dompelpomp, een tweede reddingboei, twee automaties opblaasbare reddingsvesten, een bordje waar precies op vermeld staat hoe je drenkelingen redt, een paar stickers met: “verboden te roken” en “gasolie”, een complete verbanddoos en nog wat zaken.
Net op de grens van Nederland en België krijgen we per email een “voorlopig communautair binnenvaartcertificaat”!!
Yippiiiiie, onze reis kan legaal beginnen.
In 2008 stroomde de Maas zo hard dat we ons bijna een krachtiger, modernere motor wensten, nu hebben we een half kilometertje stroom tegen, appeltje, eitje…
Het is steeds mooi weer en we zwemmen regelmatig in de rivier, ook de diverse bezoekers spetteren graag rond.
Germienke, André en Robin komen in Maasbracht aan boord en varen mee naar Maastricht, daar komen Hester, Jef, Pol en Maas nog twee dagen, op de terugweg uit Frankrijk.
België wordt in vijf etappes vlot genomen (Luik, Huy, Namen, Anhée en Anseremme)
In Anseremme liggen we in een echte jachthaven (nou ja) met water, stroom en Wifi, wat een luxe.
Don, Femke, Guus en Bas komen daar een paar dagen, ook al op de terugweg uit Frankrijk.
Ook al fijne, mooie dagen met veel zwempret en zo.
4 dit is ook varen.
De Belgische Maas-sluizen zijn tegenwoordig allemaal voorzien van hekwerken om de kolk.
Ze staan helaas een stukje over de bolders heen zodat een touwtje gooien je wel erg moeilijk wordt gemaakt…!
5 lastige bolders.
Verder is de Maas, ook in België, natuurlijk prachtig vaarwater.
Bij Givet varen we dan Frankrijk binnen, in de eerste sluis (Quatre Cheminées) wordt je netjes opgevangen en kun je gelijk je vignet kopen.
Administratief veel beter geregeld dan een paar jaar geleden, de computer heeft nu echt wel zijn intrede gedaan bij de VNF.
We betalen € 380 voor vier maanden, is gewoon zo, een jaarvignet kost € 480.
We vinden dat nog steeds een redelijk bedrag; je kunt er een jaar lang mee in Frankrijk varen, alle kunstwerken worden bediend en je kunt op heel veel plekken gewoon liggen.
De “grijze golf” is duidelijk op de terugweg naar Nederland, naar huis dus.
Het is druk met afvarende Nederlandse jachten.
Begrijp me niet verkeerd, wij behoren inmiddels óók wel tot de grijze golf maar we klotsen graag de andere kant op.
In Stenay scharrelen we achteruit het jachthaventje in, voor € 10 per dag stroom, water én Wifi moet je niet zeuren.
Daar hebben we voor de eerste keer Skype-kontakt met het thuisfront, hartstikke leuk!
Zaterdagavond treedt er bijna naast de steiger een plaatselijke country-band op, kompleet met line-dansers.
Voor onze (duitse) buren een reden om te vertrekken (..Wir kennen dass!!!..) maar wij beleven een fijne muziekavond, middernacht is het echt stil.
6 tunnel van Ham, iets meer dan 500 meter ruwe rots
zonder jaagpad…
Het Canal de la Meuse telt 59 sluizen tot het hoogste pand.
Allen al lang geautomatiseerd op 17 sluizen na in de regio Verdun, die zijn nog gewoon handbediend en er zijn momenteel geen plannen om dat te veranderen.
Sluiswachters rijden mee om de zaak te bedienen.
Hulp is welkom.
Hier volgen een paar opmerkingen van één en dezelfde sluiswachter, die vijf sluizen meeging op weg naar Verdun:
-er is een waterprobleem
-het kan niet
-er zijn te weinig mensen
-je bent te laat vertrokken
-je had moeten bellen
-het kan wel
-je zit niet in de programmering
-misschien
-dat boekje klopt niet
-het komt goed
-spreek je helemaal geen Frans? (dit na minstens drie gesprekken in het Frans, ik wist niet dat ik het zó slecht deed!!)
-gewoon doorvaren, er wordt wel bediend
-probeer het maar.
Eigenlijk was het een aardige man en we hebben afscheid genomen met een ferme handdruk!!
7 camping Dun-sur-Meuse.
Nou ja, natuurlijk kwamen we gewoon op tijd in Verdun en er was óók nog plek.
’s Avonds lekker aan de wal gegeten!!
We blijven hier even, Daphne komt ons opzoeken met de kinders en Ann rijdt dan mee terug naar Nederland.
En het weer is nog steeds OK!!!
Ms. Damsterdiep, Verdun, begin september 2009