2018.....een nieuw reisverslag

Verhalen die betrekking hebben op langere reizen waarin de Bronsmotor een hoofdrol speelt. Dan kan een reis zijn die in het verleden is gemaakt maar ook een reis die op dit moment op het forum is te volgen.
Plaats reactie
brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

2018.....een nieuw reisverslag

Bericht door brons_ad » 15 jun 2018, 21:17

Eindelijk weer een korte reis naar Frankrijk en Ruud wil graag voor de brave lezers weer een reisverslag schrijven.
Dus ik ga dat weer keurig publiceren voor Ruud en Anneke.

Damsterdiep op reis naar België en Frankrijk, mei 2018

“Varen is noodzakelijk”, de Grieken schreven het al en gelíjk hebben ze.
Maar wat komt er weer vurrukkuluk veel bij kijken vóór je na zes maanden stilliggen in die geweldige Bierhaven met een gerust hart de touwtjes los kunt gooien.
Van een stilliggend schip een varend schip maken kost steeds weer meer tijd en energie dan ik in mijn stoutste dromen dacht.
Afbeelding
scheepstuintje

Alle spullen en materialen liggen op andere plekken, willetjes blijken lek, de trossen groen, een motoruitlaat lek, verf en zo inslaan, toch nog maar even nieuwe olie en filters hier en daar, tuintje maken.
En zeker na een flinke onderhoudsbeurt van de onvolprezen BRONS, groot, zwaar en oud.
Je hoort mij niet klagen, hoor, ik vind die voorbereidingen geweldig leuk.
Je krijgt je schip weer in de vingers en als je dan eindelijk op 3 mei 2018 ’s morgens om kwart voor zes ( zo vroeg vanwege de stroom) de rivier op gaat richting Volkerak, Kreekrak en verder naar onze zuiderburen valt alle spanning van je af en ben je onderweg!!
Deze eerste dag varen we met mooi tij vlot naar de Volkeraksluizen voor een overnachting en de volgende dag naar Antwerpen. De kop is eraf!!
Afbeelding
mooi of lelijk, het nieuwe scheepvaartkantoor in Antwerpen

Voorheen mochten we altijd afmeren in het Kattendijkdok, een beroepsvaarthaven maar dat is afgelopen helaas.
We liggen voor het eerst in de jachthaven het Willemdok, prijzig, dat wel.
Damsterdiep ligt voor de eerste keer van zijn/haar leven in een jachthavenbox…….
Afbeelding
kunst bij Antwerpen

De reis naar Oostende maken we met meerdere schepen, dat scheelt weer in de brugbediening.
Hoewel de doortocht Brugge altijd verrassingen in petto heeft.
Afbeelding
op weg naar Oostende

De manifestatie “Oostende voor anker” is één groot gastvrij feest, ook door het fraaie weer.
Veel schepen, veel muziek, veel van alle goeds, zal ik maar zeggen.
Afbeelding
echt vers gerookte zalm

Op 15 mei verlaten we Oostende met een goed gevoel, een stukje terug richting Brugge maar bij Passendale gaan we stuurboord uit (rechtsaf) naar de Belgische kustkanalen.
Via Diksmuide kunnen we dan eindelijk naar Ieper varen (11 jaar geleden was dat kanaal dicht wegens baggerwerkzaamheden).
In Ieper liggen we helaas op een onwaarschijnlijk slechte plek, stomme, vieze kade langs een weg, vies water.
Maar we hebben wel de ceremonie met het blazen van de Last Post ervaren, erg indrukwekkend. Deze ceremonie wordt al vanaf 1928 in ere gehouden onder de Menenpoort, elke dag, met een logische onderbreking tijdens de twééde wereldoorlog…
Elke dag komen er busladingen mensen naar toe, veelal uit Engeland (elke familie in Engeland heeft wel mensen verloren in die eerste wereldoorlog). We bezoeken ook nog het enorme “Eerste Wereldoorlog museum” ….
We lopen enigszins verdwaasd terug naar boord en vertrekken uit die troosteloze stinkhaven.
Paar dagen bij de sluis van Fintele (ja daar…), fietsen en eten met de buren en dan via het Lokanaal en Veurne naar de franse grens.
De VNF (de franse Rijkswaterstaat) heeft in haar oneindige wijsheid besloten dat de twee bruggen in het kanaal naar Duinkerken 48 uur van tevoren aangevraagd dienen te worden.
Dat kun je gewaar worden als je, afgemeerd voor de brug, door de brandnetels naar het sluishuis loopt en een lullig papiertje achter een vuile ruit hebt ontcijferd.
De daarbij vermelde telefoonnummers geven echter niet thuis.
Welkom in Frankrijk, het feest der herkenning, het meeste werkt….nèt !!
Via allerlei nummers in de kaart het VNF kantoor in Duinkerken gebeld en……….na twee uur wachten worden we doorgelaten…………(Ons sluimerende Frans is weer wakker!!)
Op z’n gemakkie schuift de Damsterdiep door het franse landschap, de BRONS ploft weer rustig, schip en motor voelen zich hier ook weer senang.
Langs (en niet naar) Duinkerken over het verbindingskanaal van de kust naar de Schelde en de kanalen richting de Oise.
De oude scheepslift van Fontinettes staat er nog steeds, vervelozer en meer verrot dan een jaar of wat geleden.
Deze lift is al 40 jaar vervangen door een grote, foeilelijke maar effectieve sluis.
Afbeelding
oude sluisbediening in Douai

We besluiten over het Canal du Nord richting de Oise te varen.
Men is in dit gebied al jaren bezig met een nieuwe, grote Schelde – Seine verbinding zonder tunnels en met minder sluizen.
Een megalomaan project wat mij betreft; landschap vernielend en onvoorstelbaar duur.
Voorlopig schiet het niet op…………
Afbeelding
Canal du Nord tunnelingang noordzijde

Wíj schieten wel behoorlijk op want alle sluizen werken vlot, de wachttijden zijn over het algemeen kort en dan zijn we ineens in Pont-l’Evêque en na twee dagen en een partij spitsensluizen via Guny in Bourg-et-Comin.
Ja, beste lezers, zo leer je nog eens wat franse plaatsnamen………..
Afbeelding
prima plekkie….

Dat je dan zomaar met je eigen schip en alles wat je hebt bij je zomaar hier (en niet alleen hier) kunt varen en dat je dan eigenlijk de hele tijd mooi weer hebt en dat het eten goed is en dat we geen echt rare lichamelijke problemen hebben en dat we geen watertekort hebben (niet in de tank en niet onder het vlak…) dan kun je toch wel vaststellen dat we dit nog lang kunnen doen.
Ik kan nog bladzijden volschrijven over zo’n reis als deze maar dat doe ik niet, daar heb ik geen zin in en jullie ook niet!!
Hier laat ik het dus voor deze maand bij.
En, ach, natuurlijk, de cijfertjes: mei 2018, twee landgrenzen , 696 kilometer, 61 sluizen, 3 tunnels, 20 ligplekken en 340 liter olie gebruikt. Geen slecht begin, toch?
Afbeelding
de route

de route mei 2018 (de zwarte lijn, volgende keer digitaal, haha?)
Het gaat jullie goed, tot de volgende keer!!
Ruud en Ann, ms. Damsterdiep

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

Re: 2018.....een nieuw reisverslag

Bericht door brons_ad » 11 jul 2018, 21:27

Het 2de deel van de reis

Damsterdiep op reis naar België en Frankrijk juni 2018
Afbeelding
mooi scheepje, toch?

Zo, beste, lieve lezeressen, lezers en ander belangstellenden, hier zijn we weer.
Het is inmiddels al een paar dagen juni en we zijn weer wat opgeschoten.
We varen door het Canal lateral á l’Aisne naar Berry-au-Bac.
Wij kiezen op de splitsing aldaar voor het Canal des Ardennes, een zeer fraaie verbinding (ook al weer uit 1833) naar de Maas bij Pont-á-Bar.
Het kanaal is 88 km lang en heeft 44 sluizen, 37 aan onze kant naar boven, waarvan 28 binnen 3 kilometer in een mooie sluizentrap en 7 sluizen aan de Maaskant (je raadt het al) weer naar beneden.
Het hoogste pand ligt op 162 meter boven zeeniveau en heeft nog een tunnel(tje) van zo’n 200 meter en direkt daarna twee sluizen vlak achter elkaar.
De tijd dat er bij elke sluis een sluiswachter woonde met z’n gezin ligt alweer ver achter ons.
De sluizen zijn alle automatisch, bediend met een meegekregen afstandbediening.
De sluiswachterhuizen verkeren vaak in deplorabele toestand óf zijn keurig opgeknapt en bewoond door mensen die niets met de kanalen te maken hebben.
De strategie hierachter is volkomen onduidelijk…..
De “dag” van de sluizentrap doen we in totaal 30 sluizen (wel veel hoor voor die oudjes…..) en blijven van schrik twee dagen liggen bij sluis La Cassine, een heerlijke plek!! (Als we 10 dagen later net in Verdun liggen horen we dat op het Canal des Ardennes sluis 21 in elkaar gestort is door overvloedige regenval. Kanaal gestremd tot eind van het jaar……………
10 dagen terug lagen we daar nog in…….…het kan verkeren.
De route hier via Verdun zal hierdoor wel drukker worden.)
Afbeelding
ingestorte sluis 21 canal des ardennes

De laatste sluis van het kanaal (voor insiders: bij de dennenboom) spuugt ons de Maas op en we draaien scherp stuurboord uit om de Maas op te varen. We varen nu dus tegenstrooms, de stroom is ongeveer één kilometer per uur.
Een paar jaar terug voeren we hier volgas (nou ja, de Brons maakt dan 280 toeren per minuut) en hadden we een snelheid van één kilometer per uur…het kan verkeren. De VNF stremde toen de route en stuurde ons toen naar de eerste de beste behoorlijke afmeerplek voor een dag of drie… (En we kregen stroom uit een VNF sluishuisje) .
Nu hebben we mooi de gelegenheid om rustig in een aantal dagen naar Verdun te varen.
Daar blijven we een tijdje liggen (als er plek is)…. Wonderlijk genoeg zijn er 16 sluizen in deze route (van Givet naar Toul) nooit gemechaniseerd en nooit geautomatiseerd, allemaal in het stuk Maasroute rond Verdun.
Terwijl alle andere 43 al minstens 20 jaar volautomatisch geactiveerd worden door je verkregen kleine kastje met een knop erop.
Nou ja…….Frankrijk…..!
Afbeelding
handbediende sluis : aan de slag!!

Dinsdag 12 juni lopen we Verdun binnen en er is alleen plek achter een restaurantspits aan een hoge kade.
Dat moet dan maar voor nu……… Na het vertrek van twee jachten de volgende morgen en medewerking van een jachtenschipper die wel een stukje wil verhalen passen we net aan het grote ponton en dat doen we gelijk natuurlijk.
Veel betere plek én walstroom en water.
Temeer omdat we hier 14 dagen willen blijven liggen.
Afbeelding
ponton in Verdun, Damsterdiep weggestopt

Ann gaat een weekje naar Nederland en Ruud heeft veel onderhouds- en schilderplannen!!
Het planlijstje heb ik in mijn hoofd, niet op papier en is simpel aan te passen aan het weer, de zin en de lijfelijke situatie!!
Afbeelding
paar dagen schilderen…..

Toch ook wel handig om soms in of bij een stad te liggen.
Boodschappen doen is bv. eenvoudig.
Afbeelding
supermarkt, 44 kassa’s

En, jongens en meisjes, wat is die franse kaas godvergeten lekker (als je er van houdt dan…..)
En niet alleen de kaas natuurlijk……………
’s Zomers worden de dagen vroeg wakker en wij dus ook (wie niet, zou ik zeggen…).
Uit de veren ergens voor achten en aan de koffie met ontbijtkoek. (Ik zal het nog een keer melden; als je geen hond meer hoeft uit te laten ziet het er toch anders uit. Wat we daaraan gaan doen is nog een open vraag……..)
En daarna aan de slag met van alles, ook met het gewone leven zoals schoonmaken, stofzuigen, boodschappen doen en zo.
Gek,hè? Varen is ook een optie en dat doen we graag.
En dan kom je dit bord tegen: hoe snel zou je hier nu mogen varen??
Afbeelding
open info: 6 of 9 km per uur??

Dinsdag komt Ann weer terug uit Nederland.
Ze wordt netjes door Jur en Ardy met de auto gebracht, prettig hoor.
Als dank mogen ze een paar dagen meevaren, haha.
En, eerlijk is eerlijk, na 14 dagen wil ik hier best wel weer weg……………en dat gaan we doen.
Woensdag 27 juni verlaten we Verdun, de volgende stops zijn in Troyon, St. Mihiel, Sampigny en Toul.
De jachthaven van Toul is sinds 2010 behoorlijk vernieuwd en ( je raadt het al…) een stuk duurder geworden.
Afbeelding
korte tunnel van Foug 700 meter

We schutten nog een sluis omlaag (we schutten naar het niveau van de Moezel) en liggen vlak bij het centrum van Toul aan een fraaie , rustige grasrand, weliswaar zonder stroom en water maar veel leuker.
Afbeelding
prachtplek bij de muren van Toul

Ardy en Jur verlaten ons hier na een week met varen, mooi weer, jolijt en plezier en best wel behoorlijk eten en drinken………..
Juni is voorbij gevlogen, tijd om deze maand af te sluiten en dat doe ik bij deze.
Gegroet allen en tot de volgende aflevering.
Afbeelding
de route

Getallen van deze maand: 299 kilometers
71 draaiuren
98 sluizen
15 ligplaatsen (waarvan 14 dagen in Verdun)
140 liter olie gebruikt

brons_ad
Site Admin
Berichten: 297
Lid geworden op: 30 jan 2006, 19:15

Re: 2018.....een nieuw reisverslag

Bericht door brons_ad » 15 aug 2018, 20:07

Damsterdiep op reis naar België en Frankrijk, juli 2018

De maand juli is gloednieuw als we ons plan aanpassen aan de werkelijkheid.
We wilden teveel in drie maanden en stelden ons plan steeds naar beneden bij.
We wilden naar Dijon, later wilden we naar Straatsburg, toen nog dichterbij naar……………………….
Nou ja, de planning werd niks…… We willen graag varen maar niet elke dag en niet de hele dag.
Dat mislukt uiteraard wel eens maar dat moet niet te vaak gebeuren.
Dus: plan maar weer eens aanpassen.
Afbeelding
oud kanaaltreintje bij Toul

Vanuit Toul schutten we nu naar de Moezel en gaan stroomafwaarts via Liverdun naar Nancy.
Er is een verbindingskanaal van Nancy naar het Canal des Vosges, dat heet Embranchement de Nancy.
Daar komen we na allerlei gedoe en nogal wat sluizen omhoog en omlaag weer op de Moezel, maar dan hogerop de rivier.
Moeilijk uit te leggen, kijk maar op de kaart als je het precies wilt weten!!
En ik zou zoveel willen vertellen, er is zoveel interessants te melden.
Maar ik maak deze schrijfsels niet te lang, dan raak ik de draad kwijt en jullie natuurlijk ook!!
En dat willen we niet….
Goed, waar waren we gebleven.
Van Toul varen we in een paar uurtjes en vier vlotte sluizen naar Liverdun.
Afbeelding
bocht in de Moezel, uitzicht, zwemmen, rust

We liggen daar een paar dagen in een bocht van de Moezel, een geweldige plek om veel rivier te zien, om te zwemmen en om een onwaarschijnlijk zwaar onweer over ons heen te krijgen.
Wat een hemelwater!!
In Nancy meren we af achter een rijtje woonspitsen, Remco en Yolanda komen voor het weekend aan boord.
Afbeelding
Marne-Rijnkanaal door Nancy

Over parkeerproblemen in grote steden en met name Nancy gaan we het maar niet hebben……
Het was een fijn weekend zonder meer!!
Na vertrek van R & Y vertrekken we ook richting het voornoemde Embranchement de Nancy.
Wel apart, we zijn er aan beide kanten een aantal malen langs gevaren maar nooit bevaren.
Het was altijd verboden, kapot of gesloten.
Van noord naar zuid 13 sluizen naar boven over de bult (geen tunnel) en 5 weer naar beneden.
Gestaag, trouw en geduldig werkt de Damsterdiep zich omhoog, elke volgende automatische sluis werkt perfect en wenkt ons met open deuren: kom maar!!
We hoeven eigenlijk alleen maar een “beetje” te sturen en een beetje met touwtjes te rommelen.
In 2008 verschoof er op het hoogste pand 400 meter oever, zo het kanaal in.
Zie de foto’s tijdens en na……je zult er maar net varen…!!!
Afbeelding
oeps, pech, kanaal weg…

Afbeelding
dat is vlug, kanaal terug…

De 93 jaar oude Damsterdiep houdt zich trouwens toch geweldig, er rammelt wel eens wat, we varen er echt wel wat verf af hier en daar, er moet soms iets gerepareerd worden maar toch, petje af voor die oude spullen.
Er werden vroeger toch wel SCHEPEN gebouwd!!!
Na het probleemloze op- en afschutten komen we dus weer op de Moezel, 22 kilometer hoger dan waar we er af gingen en varen weer naar Toul.
Terug in Toul kunnen we 79 km en 34 sluizen bijschrijven in het logboek.
Dat heet een rondje varen…………
In Toul weer 16 sluizen omhoog en dan gaan we de hele Maasroute af varen, vanaf het hoogste punt op het scheidingspand van Foug 256 meter alleen maar afschutten tot in ons lage landje.
Er zijn 474 kilometer en 158 sluizen in Frankrijk, België en Nederland voor nodig om veilig en relaxed op zeenivo aan te komen.
Onverstoorbaar zakt de Damsterdiep sluis na sluis naar beneden.
Met de nodige stops doen we daar dus wel op ons gemakkie bijna vier weken over….
Een dikke week nadat we aan die route begonnen zijn de acht hoogste panden gesloten wegens water tekort en warmte teveel.
Bij Givet (bij de grens Frankrijk – België) is er een tunneltje, de tunnel van Ham.
585 meter lang slechts maar te laag voor de zonnetent van de Damsterdiep.
Dus:
Afbeelding
voor de tunnel afbreken bij 38 gr.

Afbeelding
dan de tunnel

Afbeelding
en na de tunnel weer opbouwen bij 41 gr.

De reis naar en in Nederland verloopt verder probleemloos, de Maas is laag en rustig, het blijft wel erg warm tot in de tweede week van augustus.
Maar daar ga ik niet over schrijven, mijn verslagjes zijn weer klaar.
Ik hoop dat jullie een beetje met ons zijn meegereisd. Het ga jullie allen goed, enne…….
Varen is noodzakelijk!!!

Afbeelding
de route van 3 maanden.

De getalletjes nog even:
juli 2018
504 kilometer
120 sluizen
Ruud en Ann, ms. Damsterdiep

Plaats reactie